Francois Didden - secretaris A(M)CLI

Populierenstraat 4, 3550 Heusden - Zolder

Zingeven en ontmoeten

François ging in 2013 op pensioen na een carrière in het onderwijs, van leraar over directeur tot inspecteur-adviseur. Hij werkte in die laatste hoedanigheid aan OMA 2012-2020, een leefbaarheidsstudie voor alle scholen in Houthalen-Helchteren. Daarnaast was hij voorzitter van het gemeentelijk armoedeplaform dat 20 verenigingen samenbracht in een vervoersdossier. Als lid van sociaal huis La Baracca coördineerde hij verschillende verenigingen binnen het jaarprogramma met de nadruk op spontaan ontmoeten.

François is geboren in Hamont-Achel maar woont sinds ’75 in Houthalen. Hij heeft een nauwe band met de Noord-Zuidverbinding. Zo herinnert hij zich de brandende brug in Overpelt in 1973, het dossier Kelchtermans omtrent het fietspad, volgde hij de strijd rond de omleidingsweg, bestudeerde hij de MER-rapporten en maakte hij de onteigening van zijn schoonouders in Eksel mee. Het huis staat er vandaag nog steeds. Vroeger fietste hij wekelijks naar zijn ouders in zijn geboorteplaats maar nu hij wat ouder wordt neemt hij liever de auto.

Problematiek

François vindt de verbinding tussen Lommel en de E314 belangrijk, maar vindt niet dat die problematiek opweegt tegen het lokaal verkeer ter hoogte van Houthalen-Helchteren. Hij is voorstander van nadenken over hoe het lokaal verkeer beter kan gekanaliseerd worden met integratie van omgeving, natuur, sociaal, rust en klimaat.
Op vlak van de grotere ontsluiting is hij voorstander van een ondertunneling gelijkaardig aan het systeem in Maastricht, met een vlotte doorgang ondergronds en traagheid door middel van het openbaar vervoer, fietsen, wandelen en lokaal verkeer bovengronds.

Hij is aanhanger van de OM-U-beweging. Die is een reactie op de OM-NU-beweging die vraagt dat er de omleidingsweg er zo snel mogelijk wordt. Om-U zet, naar eigen zeggen, de mensen centraal en vraagt een contextdenken dat alle aspecten mee opneemt in het mobiliteitsdossier. Daarnaast vindt OM-U het belangrijk dat de bestaande infrastructuur verbeterd wordt, zonder nieuwe ruimte in te nemen. De politiek denkt, volgens de beweging, teveel op korte termijn, neemt te weinig verantwoordelijkheid en verschuift het probleem verkiezing na verkiezing. Ze vinden dat het dossier een symbooldossier is geworden.

Daarnaast benadrukt François dat ook de Oost-Westverbindingen bekeken moeten worden. Zo is er de problematiek van zwaar verkeer dat, om industrieterrein De Schacht te bereiken, niet het voorziene kruispunt in Helchteren gebruikt, maar de Herebaan-West neemt. Dat vindt François onverantwoord omdat er veel scholen liggen en de secundaire wegen niet bestemd zijn voor zwaar verkeer en zo beschadigd raken.

Duurzame mobiliteit

Twee jaar geleden herbekeken Dimitri Pellens, mobiliteitsverantwoordelijke van de gemeente Houthalen-Helchteren, en de vrijwilligers van het Armoedeplatform samen de mobiliteit in de gemeente en hoe die armoede en sociale contacten kan verbeteren. Een goedwerkend mobiliteitsverhaal verbetert immers de sociale leefbaarheid, zegt François.

Daaruit bleek dat er met betrekking tot het openbaar vervoer een nood is aan betere uurregelingen en verbindingen tussen de wijken en meer opstapplaatsen en een beter comfort in de bussen, om zo de sociale contacten te stimuleren. Zo zijn het centrum, Houthalen-Oost, het gemeentehuis en de toeristische plekken slecht ontsloten.

Ook het gebruik van de fiets moet gestimuleerd worden volgens de bevindingen. Allochtonen blijken weinig of niet te fietsen maar alles met de auto te doen. Er wordt daarom gestart met het geven van fietslessen.

Duurzaam wonen

Volgens François loopt de wijk Meulenberg, met als zwaartepunt de oude tuinwijk rond het casino, het risico een concentratiewijk te blijven met allochtonen van lagere sociale klasse. De middenklasse en hogere klasse allochtonen trekken er immers weg, merkt hij.

François is voorstander van het opzetten van een woonbeleid waarin men streeft naar een grotere variatie in leeftijdsgroepen om zo systematisch gemengdheid op te bouwen, naar groene omgevingen, energiezuinige woningen en de herlocalisatie van grote gezinnen zodat grote woningen in de wijk, waar de kinderen het huis uit zijn, terug vrijkomen voor grote gezinnen.

Hij is ervan overtuigd dat Meulenberg een trekpleister nodig heeft die mensen van buiten de wijk aantrekt zoals een markt, een bepaald type van winkels en van ontspanning. Daarvoor is er ook een betere bereikbaar nodig met openbaar vervoer en de fiets. Ook aan ontmoetingsgelegenheden is er nood, maar dan is er, volgens François nood aan engagement vanuit de wijk. Het cultureel centrum kan die rol, volgens François, niet vervullen.
Vlaamse winkels verdwijnen vandaag in Meulenberg omdat er geen autochtonen meer wonen, zegt François. Er is nood aan een grotere variatie.

Ook het onderwijs speelt een rol, vindt François. Hij vindt dat het de taak is van de school om de centrumfunctie in de wijk op te nemen en de interactie met de omgeving aan te gaan. Zo is er het project ‘scholeninzicht’, dat de ouders inspraak geeft in de kwaliteit van de school en de relatie en verbinding met de wijk.

Zingeving

Zingeving vindt François een heel belangrijk aspect in de samenleving in de wijk. Hij betreurt dat er teveel berust wordt in de contentheid van de bewoners in bijvoorbeeld Meulenberg. Dat vindt François oppervlakkig en zegt niets over het zelfbeeld van een groep mensen. De 3de generatie allochtonen wordt, volgens hem, niet aanvaard in het land van herkomst of hier. De zingeving is voor hen afwezig, anders dan hun ouders en grootouders die hier uit noodzaak kwamen werken, hier hun eigen biotoop creëerden, daarbinnen functioneerden en zo gepolariseerden. Dat zorgt, volgens François, voor een laag zelfbeeld in de maatschappij. De jonge generatie heeft volgens hem een perspectief nodig.

Hij vindt het daarbij belangrijk dat allochtonen ook hun geschiedenis en roots kunnen meenemen in hun ontwikkeling, niet enkel de autochtone geschiedenis.

François wil die biotopen openbreken en aanzetten tot het aanvaarden van andersheid en zo verbinden. In wijk Lindemans werkte dat, zegt hij, door te leren van elkaars waarden en cultuur. Er werd gewerkt met het Deventer-systeem dat steunt op samen problemen erkennen en oplossingen bedenken.

PROJECTS