Productie en economie

Nieuwe kunstprojecten kunnen een context vinden in (voormalige) industriële gebieden - in expliciet ‘economische’ plekken dus - omdat juist daar nieuwe publieke ruimte geproduceerd wordt. Dergelijke contexten zijn historisch economisch, maar niet zelden ook ‘actueel economisch’, omdat ze ontwikkeld worden door private partijen of via publiek-private samenwerkingen. Maar niet alleen de fysieke plaats van een kunstwerk kan verwijzen naar ‘economie’, ook het model aan de hand waarvan het kunstwerk in kwestie tot stand komt, verhoudt zich telkens tot ‘economie’ en ‘productie’. De productie van kunst én de productie van publieke ruimte zijn vandaag onderhevig aan veranderingen, bijvoorbeeld doordat de nadruk ofwel al te zeer ligt op speculatie en ‘financialisatie’, of er juist nieuwe of alternatieve economische modellen ontwikkeld worden, zoals de coöperatie. Daarenboven: productie, zeker in de stedelijke omgeving, is een actueel thema. Via het circulaire (her)gebruik van bouwmaterialen, allerlei initiatieven in de deeleconomie en een klemtoon op de korte keten (niet in minst met betrekking tot voedselproductie), komen productieprocessen weer dichter bij de burger te staan. Bovendien vervagen de grenzen tussen wonen en werken. Hebben die en nog vele andere mogelijke ontwikkelingen gevolgen voor de productie van kunst? Wat houdt kunstenaars bezig in verband met economische vraagstukken? Welke economische veranderingen komen eraan? En welke inspiratie heeft het begrippenpaar ‘productie en economie’ te bieden? Of omgekeerd: welke (ongekende) effecten kan kunst hebben op transities met betrekking tot productie en economie?